مبانی هنرهای تجسمی (فرم) دکوراسیون و طراحی داخلی B

فرم ، یک واژه باز (از نظر گستره معنایی)، کلی، نسبی و دارای مراتب است، لذا برای درک دقیق مفهوم آن و نیز منظور از بکار بردن آن می بایستی موارد زیر را در نظر گرفت تا با توجه به منظر و موضع خاص بکارگیری این واژه کلیدی در درک آن دچار خطا و ابهام و سوء تاویل نگردید:

اول:

 فرم در مقوله هنر، متضمن زیبایی محسوس و قابل درک ساختار اثر هنری نیز می باشد.

دوم:

 یکی از مراتب فرم در هنر، نوع و گونه آثار است . هر مقوله از هنر خود دارای فرمی خاص می باشد ، مانند فرم ادبی، موسیقیایی، تجسمی و غیره.

سوم:

فرم ، تجلی وحدت کامل عوامل تشکیل دهنده اثر هنری می باشد که شامل : موضوع ، محتوا، ماده و فرم می باشد. علاوه بر این فرم به طور خاص بر روابط درونی و ساختار زیبایی شناختی حسی –ادراکی کلیت اثر هنری ( یا فرم آن به طور عام ) دلالت دارد.

چهارم :

 فرم اگر چه شکل را نیز در برمی گیرد ولی محدود به آن نیست. فرم یک مفهوم کلی است در صورتی که شکل ، جزئی بوده و بواسطه برخورد خطوط خارجی یک شیء یا اجزای آن با محیط پیرامون تشخیص داده می شود. رنگ نیز جدای از فرم نیست و این دو عامل یعنی شکل و رنگ در واقع بخشی از فرم می باشند.

پنجم:

مرتبه مهم فرم یک اثر هنری ، کیفیت ویژه ترکیب بندی یا کمپوزیسیون عناصر تشکیل دهنده آن است. این مرتبه به لحاظ بررسی زیبایی شناختی ساختار آثار هنری دارای اهمیت ویژه ای است .

فرم را می‌توان زبان فضا دانست؛در واقع مثصود طراح توسط فرم بیان می شود . به همین دلیل فرم دارای اهمیت ویژه‌ای در آفرینش فضا است. اهمیت فرم را می‌توان در دوره معاصر جست‌وجو کرد .از زمان جدایی دو هنر نقاشی و مجسمه‌سازی از معماری، معماران برای ایجاد نوعی استقلال، به فرم اهمیت دادند، اما این مطلب گویای این نیست که فرم در معماری گذشته دارای اهمیت نبوده ، در واقع دنیای درونی و خاص هر فرد تا ابراز نگردد از طرف مخاطبان مورد نقد قرار نمی‌گیرد ، این ابراز را می‌توان در معماری، تحت عنوان فرم بیان کرد که اتصالی درونی را بین ناظر و فضا به وجود می‌آورد .

خلق فرم صرفاً به واسطه ی دارا بودن زیبایی و جلوه ی بصری ، فرم مطلوب تلقی نمی شود و بایستی چگونگی عملکرد  آن از جنبه های گوناگون ، در حضور سایر عناصر پروژه ی طراحی ارزیابی شود.

در این کلاس، به طورکلی هنرجو به فراگیری زبان و ساختارهای زیبایی شناختی و کارکردهای فرم در فضا که شامل عناصر بصری، کیفیت بصری، ترکیب بندی های بصری، آنالیز فرمیک فضای داخلی و عملکردی مفاهیم پایه ای فرم می پردازد.